در جایی که در ذهن و باور مردمانش حتی لمس بی پروای طراوت پاک دلدادگی نیز
جرمی نابخشودنی به حساب می آید و برای لبخند زدن هم مجوز صادر میکنند تنها
باید عاشق سنگ و کلوخ و کلاغ و کثافت شد تا نکند دهانت به خار بدوزند و
پایت به لجن بند کنند و زندگی و هرچه داری را به فاضلاب بسپارند ...
گرقته شده از
وبلاگمینویسم تا ثبت شود داستان روزهایی که طلوعش به لبخند بود و افقش به بغض
حالم به هم میخورد از حق کشی ها ، از دو رویی ها.. از روزهایی که میتواند زیبا باشد ، از لحظات زیبایی که میتوانیم داشته باشیم.. و افسوس..
از دروغ.. از چشمان شیطانی.. از به رخ کشیدن ها.. از لبهایی که بی مهابا دروغ میگویند.. از چشمانی که در جدالند.. و نداشته هایی که میپرورانند ذهن ها را...
می خواهم به اتش بگیرم دنیا را.. و در این دنیا اندک انسانهایی هستند که انسانند.. و خدا چقدر رئوف است..
میخواهم تخلیه کنم.. تنم را.. از حرف های نیش داری که گود میکند افکارم را..
ذهنم پراز کش مکش.. و مشوشم.. که ایا؟!!! میتوانم من هم بشوم همانند ان انبوه انسانهایی که فقط نام انسان بودن را یدک میکشند؟؟؟..
میخواهم صادق باشم.. نمیتوانم.. و کل امیدم این است.. که من خدایی دارم.. که انها ندارند... تکیه گاهی دارم.. که انها ندارند.. و من پر از احساسم.. و پر از شور جوانی.. و می خواهم زندگی کنم.. اگر بر لبانم تلخی نکشند..
صداقت... بی مفهوم ترین کلمه ایست که این روزها با ان سر و کار دارم
سلام
خیلی وقت بود که شوشو به کلبه من سر نمیزد و هر وقت میامدم میدیدم که نه خبری ازش نیست و من متاسفانه یکی از خوانندگان پر و پا قرصم رو از دست داده بودم
ولی با باز نگر آرشیوم کفتم یه سری به شما بزنم ببینم چه میکنید
و دیدم نه جدی جدی چه مییییییییییییییکنید - دیگه از اون عروسک ها خبری نیست
تازه خانم خودش یه پا نویسنده شدن
تبریک میگم که دوباره اومدی و خیلی خوشحالم
حال همسر گرامی چطوره؟
امید که همیشه اوضا رو براه باشه
کارمند کوچولو
تو اداره جات و شرکتها حالا خصوصی یا دولتیش فرقی نداره
آدم هائی رو میبینی که از آدم بودن خودت خجالت میکشی ولی هنر زندگی کردن هنر بزرگی هست که هر کسی شاید نتونه از پسش بر بیاد مهم این هست که شما هستید و باید زندگی کنید سعی کن حساس نشی رو اینجور آدمها چون مثل خوره به جونت می افته
شاد باشی