بهار چهار فصل من

دیروز دوباره کابوس دیدم.. تنهایی... دوری.. حس خفگی.. اکه یه عضو از بدنم جدا شده.. وقتی وبلاگ بهار رو دیدم یاد روزهای محمد افتادم.. روزهای دختر اشتباهی.. روزهایی غم و اندوه و اشک.. روزهای تلخ بغض..

بهار من.. خورشیدت طلوع کرد.. میدانم.. تبی داری به گرمای تابستان...

بهار من.. برگهایت ریخت... دانه دانه افتاد.. روزهای خزانت فرا رسید.. خوب میدانم.. پاییز فدم زنان امد...

بهار من.. میدانم میباری.. از درون.. جاری شدی.. درکت میکنم.. زمستانت نیز فرا رسید..

پس کو شکوفهایت.. 

بهار من کوو.. بهار بی گل خزان است..

مرا نیز شریک بدان.. 

مرا ببخش بخاطر دیر خواندنت...

ببخش...